Eerste week in Umeå

Hej hej,


Inmiddels woon ik alweer een week in Umeå, of nog maar een week, het is maar hoe je het bekijkt. De laatste keer schreef ik dat ik ’s avonds een international pub zou hebben in een club hier vlakbij. En dat was.. apart. Allereerst zit club Rouge achter het winkelcentrum, je moet dus even voorstellen dat je de Alber Heijn door loopt en dat daar achter een club zit. De avond begon om 8 uur, jawel 8 uur. De helft van de Zweedse bevolking is hier dan bij wijze van spreken al dronken. Toen we binnen kwamen was het nog vrij tam, iedereen stond te praten en de muziek stond erg zacht. ( Misschien hoe een gemiddelde Aegir borrel er uit ziet ? ; ) Uiteindelijk kwam iedereen opgang en werd en gedanst, gedronken en gelachen. Het was leuk om nu al een paar mensen te herkennen van de voorgaande dagen. Umea is namelijk niet heel klein maar ook weer niet heel groot, volgens een ander meisje uit Groningen, Groningen 2.0.
Vrijdag hadden we een city challenge. We werden net als bij de campus challenge verdeeld in groepjes en moesten vragen op verschillende plekken beantwoorden. Best leuk, behalve als het kneiter hard regent. Op een gegeven moment waren we het zo zat dat we maar een fika zijn gaan doen. ( Zweedse traditie: koffie of thee drinken met een zoetigheid). Op aanraden van iemand heb ik “kladkakka” gegeten, aka chocholade cake. Yummie, als er of er een engeltje op je tong piest. ’s Avonds zouden we eigenlijk weer een bbq hebben maar het weer was nog steeds niet echt top, vandaar dat er werd voorgesteld om de party naar binnen te verplaatsen. Ook wel genoemd: een corridor party. En deze “party” was dus eerst nogal akward. In Zweden is het normaal om je schoenen uit te trekken als je in iemand zijn of haar kamer bent. Dat voelde al niet zo fijn, daarnaast mocht ik, weer eens, op de grond zitten aangezien alle plaatsen bezit waren. De muziek stond vet zacht en we waren met zo veel dat een drankspelletje ook niet heel soepel ging. Uiteindelijk werd de sfeer wel beter en waren er zo veel mensen dat de hele gang, keuken en woonkamer vol waren. Maar toen werd het tien uur… En moest iedereen weer weg omdat je hier voor 10 uur in de club moet zijn. Nogmaals,: gekke Zweden.
Zaterdag heb ik samen mijn Duitse huisgenootje Sophia bodypump gedaan bij de IKSU ( veel te dure sportschool) en ben ik later met mijn Britse huisgenootje Emily naar de IKEA gefietst. Wat natuurlijk heel soepel ging en we wisten meteen de weg enzo… Ik heb voor het eerst Zweedse gehaktballetjes en kannelbullar gehad. Papa als je dit leest: jou gehaktballetjes waren 10 x beter.
Zondag was er een internationale fika georganiseerd in een museum in de stad. Ook daar weer veel nieuwe mensen uit verschillende landen leren kennen. ’s Middags een wandeling in mijn eentje door de stad gemaakt, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Maandag en dinsdag had ik mijn eerste echte colleges. En to be honest, dat was nog wel even wennen. Moeilijke termen en dan ook nog in het Engels= dood thuis komen. Weird fact: wisten jullie dat Duitsers kei hard op de tafel kloppen na een college? Als eens soort applaus/respect voor de docent? Ik schrok me dood.
Dinsdag avond was de opening van het Buddy Program ( 30 internationals, gekoppeld aan 5 Zweden). Op de universiteit werd er eerst een spel gedaan om je groep een beetje te leren kennen en vervolgens gingen we met zijn allen naar een sportsbar in de stad. Echter waren onze buddies iedereen al kwijt dus qua meeten met je buddygroup was het niet echt een succes. Verder wel weer allemaal nieuwe mensen ontmoet waar van ik nu de naam al weer vergeten ben.
Vandaag ben ik vrij dus ga ik maar een dagje met mijn studie bezig. Terwijl ik dit typ heb ik mijn raam wagenwijd open staan zodat ik lekker kan genieten van de zon (nu het nog kan). Donderdag en vrijdag heb ik weer een paar uur les op de planning staan. Verder staat er voor vrijdag weer een huisfeestje op de planning en zaterdag een international pub in een club in het centrum. En zondag ga ik, als het goed is, hiken… To be continued.